`Bilirsin çocuklar yaramaz olur`

Çalışmanın bittiğine hala inanamıyorum.
Başlayalı 11 ay olduğunu düşünürsek bu çok da şaşırtıcı değil, bir yerden sonra hiç bitmeyeceğini düşünmeye başlamıştım.
Teknik olarak 11 ay sürmesini gerektirecek bir şey yoktu elbette.
Modeller, dokular, aydınlatma, alev, 3dsmax, Zbrush, PhoenixFD, After Effects vs... ve klasik yollar..
Sahnedeki herşeyi kendim modellemem, bütün 3D Art eserlerimdeki gibi hazır hiçbirşey kullanmamam (bitkiler, ağaçlar, araba da dahil) biraz zaman almıştır ama 11 ay biraz fazla olurdu sanki :)

Ne yapacağımı bil(e)memek, resmin zaman içerisinde evrilip çevrilmesi, başka başka yerlere gitmesi, bunu görmek istemem, onu kendi haline bırakmam, beni terketmesi, sonra bana geri dönmesi, küslük dönemleri...
Bazen çok sıkıldım, başından kalkıp aylarca oturmadım.
Dışarıda para kazanmak zorundaydım, başka başka işler eforumu yakıp yıkıyordu..
Bu da başka meseleydi elbette.

Bu kadar zaman bu yüzden geçti işte...

Başlangıçta resim yalnızca gelincikler üzerineydi.
Hatta resmin konmuş ilk adı budur.
Harika bir gelincik tarlası resmetmek isterken kendimi sonunda burada buldum.
Çocuk nereden çıkmıştı, klübeyi neden yakıp kaçtı, yoksa o yakmadı mı, açıkcası bunları ben de bilmiyorum..

Bu satırlarda özellikle birkaç kişinin adını anmamak olmaz, bana `Bitti mi ?` diye sorup duran İlker Akman Gökşen ve Ömer Faruk Yılmaz.
Çok teşekkürler ikinize de, aksi halde hiç bir şekilde bitmeyebilir diskimde bir yerlerde öylece kalabilirdi...

Ve tabii ki babama çok teşekkür borçluyum, kırlara, gelincik aramaya gittik beraber.
Gelinciklerin çok narin olduğunu, yalnızca birkaç hafta yeryüzünde olduklarını bilmiyordum.
Gittiğimizde yoklardı, böylece öğrenmiş oldum.

Umarım beğenirsiniz.

Emre ERCAN
[email protected]
www.emreercan.com.tr