zenci

[u]alıntıdır[/u]


Bir kadın, uçakta zenci bir adamın yanında oturuyordu.

Durumdan rahatsızlığını belli edercesine, hostesten başka bir yer bulmasını istedi, zira öylesine antipatik birinin yanında oturamazdı.

Hostes, tüm uçağın dolu olduğunu fakat birinci sınıfta yer olup olmadığına bakacağını söyledi.

Diğer yolcular şaşkınlık ve tiksintiyle olayı izliyorlardı, bu kadının sadece terbiyesizliğine değil, bir de birinci sınıfta yolculuğu devam edeceğine şahit oluyorlardı.

Zavallı adamcağız çok kötü bir durumda olmasına rağmen cevap vermemeyi tercih etti. Bu yüksek tansiyondaki durumda kadın, birinci sınıfta ve o adamdan uzak uçabileceğinden tatmin olmuş, hostesin dönmesini bekliyordu.

Birkaç dakika sonra geri gelen hostes, kadına:

Çok özür dilerim gerçekten de uçakta boş yer yok; Birinci sınıfta bir yer bulduğum için mutlu oldum; Bu yeri bulmak biraz zamanımı aldı, zira bu değişiklik için pilottan izin almam gerekiyordu. Hiç kimse sorun olan bir diğerinin yanında oturmak mecburiyetinde tutulamaz dedi ve bu izni verdi.

Diğer yolcular kulaklarına inanamıyorlardı, bu esnada kadın da bir zafer kazanmış gibi yerinden kalkmaya hazırlandı. Aynı anda hostes, oturmakta olan zenciye dönerek:

Beyefendi, sizi uçağın birinci sınıfındaki yeni yerinize götürmem için beni takip eder misiniz lütfen. Seyahat firmamız adına kaptan pilotumuz sizden böyle nahoş bir olaya sebebiyet veren kimsenin yanında oturmak mecburiyetinde bırakıldığınız için çok özür diliyor.

Tüm yolcular hep birlikte, bu olayı iyi bir biçimde sonuçlandıran uçak personelini alkışlayarak tebrik ettiler.

O yıl, kaptan pilot ve hostes uçaktaki davranışlarından dolayı ödüllendirildiler. Aşağıdaki mesaj, tüm ofislere personelin görebileceği bir biçimde iletildi:



İnsanlar onlara ne söylediğinizi unutabilirler.

İnsanlar onlara ne yaptığınızı da unutabilirler.

Ama insanlar, onlara kendilerini nasıl hissettirdiğinizi asla unutmazlar.

Gercekten Çok güzel bir..yazı..Yazan kişiyede buraya koyan tequila ya çk teşekkürler bizleri böyle güzel bir yazı dan mahrum bırakmadınız...[G22][G22]

[:)]

teşekkürler hazar

dileğim zafer her zaman sevgi ve hoşgörünün olsun

Bu tür abuk subuk ayrım yapanlar, belli bir yere kadar insanı konuşmasına göre yorumlayanlar (şivesine göre) tiksinti uyandırıyor. Yabancı bir bir filmde şehirden gelmiş bir adama karşı daha mütavazi olan daha yaşlı bir adam; "yaşayışım konuşmam bunu gerektiriyor, ama bu senin gibi düşünemediğim anlamına gelmez" demişti. Bu laf benim aklımda kaldı bunuda paylaşmak istedim.

Yerini beğenmeyen bayana ne deseler akıllanmazdı ama bu olay artık onu baya bi sarsmıştır. Düşünce hayret verici.

kolay gelsin.

Gercekten cok hos bir yazi. tesekkurler paylastigin icin (:

Guzel hikaye daha once duymamistim. Paylasim icin tesekkurler.

güzel bir örnek...
daha okurken hissetmiştim olayın o şekilde gelişeceğini:)

"İnsanlar onlara ne söylediğinizi unutabilirler.

İnsanlar onlara ne yaptığınızı da unutabilirler.

Ama insanlar, onlara kendilerini nasıl hissettirdiğinizi asla unutmazlar."

aynen böyle düşünüyorum.

sn. tequila, bu hikayeyi okumamızı sağladığınız için, yüreğimden saygılarımı sunuyorum.

:) konu kirliligi yapmayayim bende de vardi bir iki guzel hikaye.

----------------------------------------------------------
Yıllar Önce Hastanede çalışırken, ağır Hasta Bir Kız
Getirdiler. Tek yaşam şansı Beş yaşındaki Kardeşinden Acil Kan Nakli İdi.
Küçük Oğlan Aynı Hastalıktan Mucizevi
şekilde Kurtulmuş Ve Kanında O hastalığın mikroplarını Yok Eden bağışıklık oluşmuştu.
Doktor Durumu Beş yaşındaki Oğlana Anlattı
Ve Ablasına Kan
Verip vermeyeceğini Sordu. Küçük Çocuk Bir An Duraksadı. Sonra Derin Bir Nefes Aldı Ve "Eğer Kurtulacaksa, Veririm Kanımı" Dedi. Kan Nakli yapılırken, ablasının Gözlerinin içine
Bakıyor Ve Gülümsüyordu. Kızın
Yanaklarına Yeniden Renk Gelmeye Başlamıştı, Ama Küçük Çocuğun
Yüzü De Giderek Soluyordu... Gülümsemesi De Yok Oldu. Titreyen
Bir Sesle Doktora
Sordu: "Hemen Mi Öleceğim?.."
---------------------------------------------------

Adamın birisi bir sabah sahilde yürüyüşe çıkmış,
bir bakmış geceki fırtına yüzünden kumsalda yüzbinlerce deniz yıldızı,
yükselen güneş ile kuruyup ölmek üzere ve can çekişiyor
Tüm sahil göz alabildiğine bunlarla dolu.
Birden uzakda hareketli bir karaltı görmüş yaklaşmış,
bir bakmış yaşlıca bir adam,
durmaksızın hızla yerden yıldızları tek tek alıp suya atıyor.
Bizimki sormuş
- ne yapıyorsun?
- yıldızları ölmeden denize atıyorum
- iyi de yüzbinlerce var, hepsini kurtaramazsın, üç beş tane ile ne değiştireceksin?

Adam yerden bir yıldız daha almış bizimkisine gösterip denize atmış

- evet hepsi için birşey yapamam belki, ama bak şimdi bunun için çok şey değişti...

---------------------------------------------------

[quote=12328]
sn. tequila, bu hikayeyi okumamızı sağladığınız için, yüreğimden saygılarımı sunuyorum.[/quote]



samimiyetinize bende yürekten inanıyorum



teşekkürler arkadaşlar

[quote=12306][u]alıntıdır[/u]


"... insanlar, onlara kendilerini nasıl hissettirdiğinizi asla unutmazlar."[/quote]

Tesekkürler tequila...